De stap zetten om een boek werkelijk uit te geven

Een verhaal uitgeven is op zijn minst gezegd spannend. Ik hou ervan om mezelf expressief uit te leven met zowat alles wat ik in handen krijg. Nadien geniet ik van het resultaat omwille van het doen. Iets creëren kan zo heerlijk zijn.

Omdat je het genot hebt van het maken, vind je het ook mooi om naar te kijken. Zo belanden mijn creatieve uitspattingen wel eens in mijn leefruimte, of in de leefruimte van familie. Daar stopte het tot nu toe. Een verhaal is anders. Je schrijft het, laat het groeien, en dan is het klaar. Zo ging het met ‘Dromen van water’. Toen lag het daar maar wat te liggen, ergens achteraan een kast. Anderen moesten mij overtuigen dat het gelezen moest worden om tot zijn recht te komen. Zo is het. Je kookt ook niet om het opzij te zetten. Je kookt voor jezelf en anderen om te proeven, te genieten, aan te sterken…

Maar je verhaal laten proeven vraagt veel meer dan expressie uiten. Voor mij voelt het aan als in je ziel laten kijken, je kwetsbaar opstellen, je blootgeven. Honderden keren heb ik ‘Dromen van water’ herlezen en laten herlezen door Christophe, mijn stuwkracht. Steeds weer mezelf overtuigend van het durven, het doen. Toen het eindelijk zover was, en de knoop werd doorgehakt, toen parelde het angstzweet langs mijn voorhoofd en mijn rug. Mijn knieën en handen bibberden. Lees mij…

Foto Zenspiratie